Met mijn achtergrond als natuurgids was de tuinwereld , waar ik straks veertig jaar terug in terecht kwam , niet bepaald een verderzetten van de ingeslagen weg. De natuur was niet bepaald de inspiratiebron voor de tuinwereld . Helaas is ze dat voor velen nog steeds niet , maar meer en meer mensen zijn intussen overtuigd dat de natuur ” integreren” een meerwaarde kan zijn in hun directe leefomgeving.
De meest ecologische manier om een tuin te benaderen is “niets” doen , de natuur zelf zal genereus instaan voor de beplanting en dan zelfs geheel kosteloos. De tuin legt zichzelf aan terwijl je er op staat te kijken. Of dat een bruikbare tuin zal worden , hangt af van wat je ervan verwacht, maar in de regel valt dat wel tegen. De beplanting die spontaan ontstaat zal zich richten op de fysieke omgeving en vaak zullen door het teveel aan stikstof , brandnetel , braam of akkerdistel en andere stikstofminners zich gretig installeren. Het eindresultaat na tientallen jaren zal hoe dan ook een “bos” zijn , de climaxvegetatie.
Er zijn tal van redenen waarom we “niet inheemse” planten in de tuin gaan brengen , traditioneel zijn dat het fruit en de groenten, maar niet enkel voor de “opbrengst” is dat verantwoord.
Ook om een tuin mooi te maken , jaarrond aantrekkelijk of een scherm naar onze buren te maken gebruiken we meestal planten die hier van nature niet voorkomen. Het merendeel van die planten , hoewel ze soms maar een beperkte ecologische waarde hebben , vormen geen bedreiging voor de wilde flora. Echt invasieve planten die daarbij een gevaar betekenen gaan we vanzelfsprekend bannen. Met de klimaatveranderingen hebben we een excuus om exoten aan te gaan planten , maar eigenlijk houdt dat geen steek , behalve dat we wat meer droogteresistente soorten gebruiken in de toekomst.
Nectar en stuifmeel voor insecten , nestgelegenheid voor vogels , zaden en bessen , ook de niet inheemse planten dragen hun steentje bij om onze directe leefomgeving te verrijken. Het is vooral ook een ander onderhoudsprincipe dat onze tuinen een meerwaarde biedt, wat minder “proper” en wat meer de natuurlijke processen hun gang laten gaan. Laten we een stukje verwildering omarmen ! met wat kennis van zaken verliezen we de controle beslist niet.
Het totaalbeeld van onze tuinen kan maar beter wat natuurlijker worden , wat minder geschoren toestanden, wat minder klassieke gazons en wat spontaneïteit in de beplanting. Vooral meer inhoud en wat minder vorm.
“Integratie” zowel inheemse planten als exoten kunnen perfect samenhokken in onze tuintjes , wellicht zijn wijzelf de belangrijkste en meest bedreigende exoot voor onze omgeving.